http://tweakers.net/nieuws/24912
geeft er iemand de mooie uitleg:
Je kunt diamant op verschillende manieren maken, meestal vanuit een koolstofbevattende gasfase of door het samenpersen van grafiet onder zeer hoge druk en temperatuur.
Je kunt bijvoorbeeld methaan door een met waterstof gevulde kamer leiden, waar energie aan toegevoegd wordt met behulp van een spiraaltje (denk aan de gloeilamp) of door microstraling als in een magnetron. Op een bepaald substraat kun je dan dunne lagen diamant afzetten. Dit proces heet Chemical Vapour Deposition.
Het is zelfs mogelijk om met behulp van een lasbrander dikkere lagen diamant te groeien (doen ze op de KU Nijmegen).
Door aan de gasfase een zogenaamde dopant toe te voegen is het mogelijk om het diamant te doteren. Als je diboraan (B2H6) toevoegt krijg je bijvoorbeeld een goede p-type halfgeleider, met een hoge ladingsdragermobiliteit. Het probleem is dat er geen goede n-type dopant voor diamant gevonden is, terwijl daar toch al zo'n 10 jaar onderzoek naar gedaan is: de gevonden mobiliteit (beweeglijkheid van de ladingsdragers) is te laag ;-( om commercieel interessant te zijn. Gelukkig zijn de laagjes diamant wel interessant voor andere toepassingen, zoals voor coatings (diamant is keihard). Als je je erin verdiept blijkt het fantastische fysische eigenschappen te hebben, zo laat het bijvoorbeeld ook een heel groot deel van het elektromagnetisch spectrum door, waardoor het in ruimtevaartschepen soms gebruikt wordt voor lenzen of als 'glas' aan de buitenkant van optische meetapparatuur. Het reageert bovendien alleen met sterke oxidators (zoals zuurstof of HF, en dan nog alleen boven een bepaalde temperatuur).
Probleempjes met diamant: boven de 500 graden Celsius verandert het redelijk rap in grafiet, de kwaliteit van de lagen hangt sterk van de omstandigheden af.
Liggend Kan Je Sch**ten Maar Het Is Beter Als Je Zit.